پایگاه علمی دکتر نقی سنایی (عضو هیأت علمی دانشگاه)

اخلاقی: مبانی و مفاهیم اخلاق اسلامی، اخلاق کاربردی، اخلاق خانواده، اخلاق حرفه ای، فلسفه اخلاق، عرفان اسلامی

پایگاه علمی دکتر نقی سنایی (عضو هیأت علمی دانشگاه)

اخلاقی: مبانی و مفاهیم اخلاق اسلامی، اخلاق کاربردی، اخلاق خانواده، اخلاق حرفه ای، فلسفه اخلاق، عرفان اسلامی

پایگاه  علمی دکتر نقی سنایی (عضو هیأت علمی دانشگاه)

1- استفاده از مطالب سایت با ذکر آدرس سایت (drsanaei.blog.ir) و به نام دکتر نقی سنائی، نه تنها منعی ندارد، بلکه موجب افتخار و مباهات خواهد بود.
2- با التفات به تخصّصی بودن مطالب، در صورت امکان از نظرات ارزنده تان، حقیر را بهره مند فرمایید.
3- اینجانب دارای وبلاگ به آدرس http://drsanaei.blogfa.com/ می باشم که در صورت تمایل از مطالب متنوع آن بهره وری فرمایید.
4_ لطفا در کانال آیات و احادیث اخلاقی با آدرس drnaghisanaei@ در پیام رسان ایتا عضو شوید و دوستان و گروه ها را تشویق و توصیه فرمایید تا عضو شوند و از آیات و احادیث اخلاقی همراه با منابع و مأخذ بهره ببرند و بدین وسیله در تبلیغ دستورات اخلاقی دین مبین اسلام سهیم شوید.تشکر و ارادت

تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران
بایگانی
آخرین نظرات
نویسندگان

۸ مطلب در دی ۱۳۹۵ ثبت شده است

حسن خلق داراى آثار و فواید فراوانى است. با بهره‏ گیرى از

فرموده‏ هاى پیشوایان بزرگوار اسلام به شمّه اى از آن‏ها اشاره مى‏ کنیم:

الف- آثار دنیوى‏

1- پیوندهاى دوستى را محکم و پایدار مى‏ کند. پیامبر گرامى اسلام فرمود:

«حُسْنُ الْخُلْقِ یُثْبِتُ الْمَوَدَّةَ»[1]

خوش‏خویى دوستى را پایدار مى‏کند.

2- موجب آبادى سرزمین‏ها و طول عمرمى‏ گردد. امام‏ صادق علیه السلام دراین‏ باره فرمود:

«إِنَّ الْبِرَّ وَ حُسْنَ الْخُلْقِ یَعْمُرانِ الدِّیارَ وَ یَزیدانِ فِى الْأَعْمارِ»[2]

نیکوکارى و خوش ‏خلقى، سرزمین‏ها را آباد مى‏ کند و بر عمرها مى ‏افزاید.

3- روزى را زیاد مى‏ کند. على علیه السلام فرمود:

«فى‏ سِعَةِ الْأَخْلاقِ کُنُوزُ الْأَرْزاقِ»[3]

گنجینه‏ هاى روزى در نرم‏ خویى و گشاده‏ رویى است.

4- موقعیّت اجتماعى انسان را بهبود مى ‏بخشد. همان بزرگوار مى ‏فرماید:

«کَمْ مِنْ وَضیعٍ رَفَعَهُ حُسْنُ خُلْقِهِ»[4]

چه بسیار فرد بى‏ مقدارى که خوش‏رویى ‏اش او را برترى بخشیده است.

5- مشکلات و ناهموارى هاى زندگى را آسان و هموار مى ‏سازد.

همان امام فرمود:

«مَنْ حَسُنَ خُلْقُهُ سَهُلَتْ لَهُ طُرُقُهُ»[5]

هر کس خلقش نیکو شد، راه‏هاى زندگى برایش هموار مى‏ گردد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ دی ۹۵ ، ۲۳:۰۳
نقی سنایی

باید دید که آیا حُسن خلق داراى ارزش ذاتى است، چه در برخورد با مؤمن باشد و چه در برخورد با کافر؟ یا فقط با مؤمنان باید خوش‏ رفتار بود؟

آنچه از جمع‏ بندى آیات و روایات و سیره معصومین علیه السلام به دست مى ‏آید، این است که حُسن خلق از نظر آیین مقدّس اسلام ارزش ذاتى دارد، چه در برخورد با مؤمن و چه در برخورد با کافر. اکنون براى روشن‏ شدن حدود حسن خلق موضوع را از چند جهت بررسى مى‏ کنیم:

الف- حسن خلق مؤمنان با یکدیگر

بدیهى است که خوش‏ رفتارى مؤمنان با یکدیگر، یکى از ارزش‏هاى والاى اخلاقى به حساب مى ‏آید. قرآن کریم، یاران رسول اکرم صلى الله علیه و آله را به این صفت ستوده، مى ‏فرماید:

«مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُمْ ...»[1]

محمد صلى الله علیه و آله رسول خدا و کسانى که با او هستند در برابر کفّار سرسخت و شدید، و در میان خود مهربانند.

ب- با کافران و مجرمان چگونه برخورد کنیم؟

در برخورد با این گروه نیز نرم‏خویى و حُسن خلق پسندیده است. ولى تا زمانى که ملایمت در آنان اثرى سازنده داشته و در هدایت و نجات آنان مؤثّر باشد و نرمى گفتار و رفتار ما سبب شود از عقیده باطل یا عمل ناپسند خود دست بردارند و اصلاح شوند. اگر این نتیجه حاصل نمى‏شود، حدّاقل موجب تقویت و جرأت‏یافتن آنان بر مخالفت با دین و آزار و اذیّت مسلمانان نگردد، و زشتى انحرافشان را کم‏رنگ نسازد و گناه و لغزش آنان کوچک شمرده نشود. خداى متعال، هنگام اعزام حضرت موسى‏ و برادرش هارون به سوى فرعون به آنان دستور مى‏دهد:

«اذْهَبا إِلى‏ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغى‏، فَقُولا لَهُ قَوْلًا لَیِّناً لَعَلَّهُ یَتَذَکَّرُ أَوْ یَخْشى‏»[2]

به سوى فرعون بروید که سرکشى کرده است. با او به آرامى و نرمى سخن بگویید، باشد که پند گیرد یا بترسد.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ دی ۹۵ ، ۲۳:۰۱
نقی سنایی

دین مقدّس اسلام، همواره پیروان خود را به نرم‏ خویى و ملایمت در رفتار با دیگران دعوت مى ‏کند و آنان را از درشتى و تندخویى بازمى‏ دارد.

قرآن کریم در ستایش پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله مى ‏فرماید:

«إِنَّکَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظِیمٍ»[1]

بدرستى که تو به اخلاق پسندیده و بزرگى آراسته شده‏ اى.

حُسن خلق و گشاده‏ رویى از بارزترین صفاتى است که در معاشرت‏ هاى اجتماعى باعث نفوذ محبّت شده و در تأثیر سخن اثرى شگفت‏ انگیز دارد. به همین جهت خداى مهربان، پیامبران و سفیران خود را انسان‏هایى عطوف و نرم‏ خو قرار داد تا بهتر بتوانند در مردم اثر گذارند و آنان را به سوى خود جذب نمایند. این مردان بزرگ براى تحقّق‏ بخشیدن به اهداف الهى خود، با برخوردارى از حُسن خُلق و شرح صدر، چنان با ملایمت و گشاده‏ رویى با مردم روبه‏رو مى‏شدند که نه‏ تنها هر انسان حقیقت‏ جویى را به آسانى شیفته خود مى‏ ساختند و او را از زلال هدایت سیراب مى‏ کردند، بلکه گاهى دشمنان را نیز شرمنده و منقلب مى‏ نمودند.

مصداق کامل این فضیلت، وجود مقدّس رسول گرامى اسلام صلى الله علیه و آله است. قرآن کریم، این مزیّت گران‏بهاى اخلاقى را عنایتى بزرگ از سوى ذات مقدس خداوند دانسته، مى ‏فرماید:

«فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ»[2]

در پرتو رحمت و لطف خدا با آنان مهربان و نرم ‏خو شده ‏اى و اگر خشن و سنگ‏دل بودى، از گردت پراکنده مى‏ شدند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ دی ۹۵ ، ۲۲:۵۸
نقی سنایی

حسن خلق دو معنا دارد:

معناى عام و معناى خاص.[1]

حسن خلق به معناى عام عبارت است از عموم خصلت‏ هاى پسندیده‏ اى که لازم است انسان روح خود را به آن‏ها بیاراید.

حُسن خلق به معناى خاص عبارت است از خوش‏رویى، خوش‏رفتارى، حسن معاشرت و برخورد پسندیده با دیگران.

امام صادق علیه السلام در بیان حسن خلق به معناى خاص فرمود:

«تُلَیِّنُ جانِبَکَ وَ تُطَیِّبُ کَلامَکَ وَ تَلْقى‏ اخاکَ بِبِشْرٍ حَسَنٍ»[2]

حُسن خلق آن است که برخوردت را نرم کنى و سخنت را پاکیزه سازى و برادرت را با خوش‏رویى دیدار نمایى.

در کتاب‏هاى اخلاق و روایات اسلامى هر جا سخن از حسن خلق است، اغلب مراد، همین معناى دوّم است.

مقدس نیا، محمد، آداب معاشرت، 1جلد، افق فردا - قم، چاپ: سوم، 1379، ص 21



[1] ( 1)- جامع السعادات، ج 1، ص 342- 343، مؤسسه اعلمى، بیروت، تلخیص.

[2] ( 2)- بحارالانوار، ج 71، ص 389، اسلامیه.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ دی ۹۵ ، ۲۲:۵۵
نقی سنایی

هدف آموزش اخلاق حرفه ای انتقال اطلاعات و یافته های علمی نیست. بلکه تصحیح و  تقویت انگیزش، ارتقاء مهارت، افزایش توان وتحول نگرش از اهداف عمدۀ آموزش اخلاق حرفه ای است

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۵ ، ۲۳:۱۲
نقی سنایی

مراحل کاربردی نمودن اخلاق در رفتار افراد و گروه ها به قرار ذیل می باشد:

1.      موفقیت از اخلاق حرفه‌ ای سرچشمه می‌ گیرد

2.      اخلاق حرفه‌ ای از اعتماد آفرینی ایجاد می ‌شود

3.      اعتماد آفرینی از پیش‌ بینی رفتار ایجاد می ‌شود

4.      پیش‌ بینی رفتار از مستمر بودن و قانونمند بودن رفتار سرچشمه می‌ گیرد

5.      مستمر بودن و قانونمندی از مسئولیت ناشی می ‌شود

6.   مسئولیت از قانون و باورهای فرد شکل می ‌گیرد.
در واقع می توان گفت این باورها و اعتقادات شخصی است که فرد را مسؤلیت پذیر
 و قانونمند می نماید و نتیجه قانونمند بودن فرد، این است که می توان رفتار وی را پیش بینی نمود. پیش بینی پذیری رفتار نیز منجر به اعتماد آفرینی خواهد شد و این همان اخلاق حرفه ای است که بر پایه باورها و اعتقادات فردی شکل گرفته است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۵ ، ۲۳:۱۱
نقی سنایی

مبانی اخلاق حرفه ای و انتظارات اجتماعی عبارتند از:

1.      1- صداقت و راستگویی

2.     2-  انصاف و برابری

3.     3-  امانت داری

4.     4- وفاداری و احساس مسؤلیت اجتماعی

         اخلاق حرفه ای نوعی تعهد اخلاقی و وجدان کاری نسبت به هر نوع کار، وظیفه و مسئولیت است. اخلاقی بودن درحرفه حاصل دانستن، خواستن، توانستن و نگرش است
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۵ ، ۲۳:۱۰
نقی سنایی

اخلاق حرفه ای، مجموعه ای از اصول و استانداردهای سلوک بشری است که رفتار افراد و گروهها را تعیین می کند در حقیقت، اخلاق حرفه ای، یک فرایند تفکر عقلانی است که هدف آن محقق کردن این امر است که در سازمان چه ارزش هایی را چه موقع باید حفظ و اشاعه نمود

 

اخلاق حرفه ای مجموعه ای از کنش ها و واکنشهای اخلاقی پذیرفته شده است که از سوی سازمانها و مجامع حرفه ای مقرر می شود تا مطلوب ترین روابط اجتماعی ممکن را برای اعضای خود در اجرای وظایف حرفه ای فراهم آورد

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ دی ۹۵ ، ۲۳:۰۹
نقی سنایی