62- سالک الی الله کیست؟

         

سالک عبارت از سائر الی الله است که متوسط بین مبداء و منتهی است. سالک مسافر  الی الله، رفتن از تقید به اطلاق و از کثرت به وحدت است که سیر کشفی هم می‌نامند و کسی را می‌گویند که به طریق سلوک به مرتبت و مقامی رسد که از اصل حقیقت از مرتبت جامعه الوهیت است که در مراتب تنزّل، متلبس به این لباس گشته و ظاهر بدین صورت شده و اوّلیّت عین آخر گشته و به مقام فناء فی‌الله و مرتبت ولایت وصول یابد، و گفته می‌شود صوفی که در راه طلب حقیقت گام می‌نهد، خود را سالک نامیده، ابتدا به شناختن خود همّت می‌گمارد و سپس در راه رسیدن به مقصود. چنان که جناب مولانا گوید:

سالـــکان راه را محــرم شــــدم		ساکنــان قـــدس را همـــدم شـدم
طار مـی‌دیـدم بـرون از شش جـهت		خـــاک گشتم فــرش آن طارم شدم
خـون شدم جوشیده در رگهای عشق		در دو چشــم عــاشقانش نــم شدم

سالک باید تمام اوقات خود را مستغرق ذکر و فکر خداوند عزّوجل کند به نحوی که از هر خاطره دیگر منصرف گردد، جز حق نیندیشد و جز حق نبیند. سالک با پیمودن راه بسیار دشوار سلوک و پیشرفت کافی در آن اگر دست دهد و میسر باشد احوال و مقامات خاص برای سالک حاصل می‌گردد.

صاحب بحر المعارف آورد:

ای عزیز! اهل سلوک را در بدو سلوک، وجد می‌باشد و وجد امر شریفی است به طوری که حکماء، وجد را حالتی می‌دانند که هنگام قطع علایق نفس از محسوسات در وقتی که خاطری شوق‌انگیز بر آن دست دهد، در نفس پیدا می‌شود.

با توجه به مطالب مذکور، برخی از فرقه‌ها و سلسله‌های طریقت در راستای بیان راه‌های متنوع سیر و سلوک عرفانی معرفی، و در نهایت معیار گزینش مناسب‌ترین راه سیر و سلوک تبیین خواهد شد.