324 .‌ اخلاق در انتخابات

بیان چند نکته:
۱. ضرورت رعایت اصول و ارزش‌های اخلاقی در انتخابات

۲. رعایت اخلاق در انتخابات می‌تواند نقش مهمی در راستای ارتقای احساس امنیت و آرامش روانی در جامعه داشته باشد
۳. قانون‌گرایی، امانت‌داری، پاسخگویی و انتقادپذیری، هماهنگی و همدلی، مردم‌سالاری دینی، رقابت انتخاباتی در چارچوب نظام، پایبندی به قانون اساسی و خط امامین انقلاب، حفظ منافع و امنیت ملی و احترام به انتخاب مردم ازجمله مهم‌ترین اصول حاکم بر انتخابات است که باید موردتوجه دست‌اندرکاران و ناظران انتخابات نامزدها و ستادهای انتخاباتی، مطبوعات و رسانه‌ها و نخبگان و شخصیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تأثیرگذار در انتخابات قرار گیرد

۴. باید اخلاق انتخابات برای مردم و داوطلبان از طریق ائمه جمعه و جماعات، صداوسیما و رسانه‌های گروهی تشریح گردد

۵.ضرورت دارد تا مردم به مشارکت و حضور حداکثری در انتخابات تشویق شوند
۶. گسترش و تعمیق احساس اعتماد بین ملت و دولت ضروری است
۷. پرهیز از بداخلاقی‌های انتخاباتی و تبلیغاتی امر مهمی است
۸. تمکین نسبت به نتایج تأییدشده انتخابات و تأکید بر وحدت کلمه پس از اتمام انتخابات ازجمله موضوعات و برنامه‌هایی است که باید قبل از برگزاری انتخابات مورد توجه و تاکید قرار گیرد.

323-فواید خلوت نشینی در عرفان اسلامی

---

فواید مختلفی برای خلوت نشین یادآوری شده، که عبارت است از:
۱. رهایی‌یافتن از ریا

۲. رهایی‌یافتن از مردم و حفظ دین

۳. رهایی از گناهان مردم

۴. مجالی برای تمرکز و تفکر

۵. خودشناسی

۶. محاسبه.

322- اقسام خلوت در عرفان اسلامی

اقسام خلوت

خلوت ظاهر و خلوت باطن:

از شیوه‌های مناسب برای کسب انس با خداوند خلوت است. سالک، طالب خلوت و عزلت است. زیرا مصاحبت مردم، دل او را از توجه کامل به خدا مشغول می‌سازد. از معانی خلوت، دوری گزیدن ظاهری و باطنی از غافلان است. محی‌الدین در بیان انواع خلوت چنین می‌گوید: «عزلت را دو قسم است، عزلت مریدین بالاجسام از مخالطت اغیار و عزلت محققین به دل از اکوان».

( کبری شیخ، نجم‌الدین، اصول العشره، ترجمه و شرح عبدالغفور لاری، به کوشش نجیب مایل هروی، تهران، نشر مولی، ص۵۵، (۱۳۶۳). )

به گفته اکثر بزرگان عرفان، این مطلب اشاره به خلوت عام و خاص دارد و قائل به دوگونه خلوت شده‌اند: خلوت ظاهر که همان خلوت فیزیکی است به قصد خودسازی و خلوت باطن که حفظ دل، جمعیت خاطر و در واقع دائم‌الحضور بودن است. موید دو قسم ظاهر و باطن در خلوت می‌تواند سخن نجم‌الدین کبری باشد که می‌گوید:
«و ارفع احوال عزلت، خلوت است حتی برملا اعلی؛ چراکه آن به قدر بعد توست از خلق که موجب قرب حق شود، ظاهراً و باطناً».

 

خلوت باطنی و واقعی، انسان را به اعماق قلمروی معرفت می‌برد و به قلمروی خدمت باز می‌گرداند. چنانکه سالک پس از طی کردن این آداب و سیر و سلوک، به مقاماتی والا دست یافته و شایسته دریافت اسرار و حقایق می‌شود و با آشکار شدن علوم باطنی به کشف، شهود، بینش و بصیرت می‌رسد. زیرا در این سیر عرفانی، وی از دامنه تعلقات پا فراتر نهاده و روح و قلب خویش را با رهاندن از تشویش‌ها و آشفتگی‌ها برای وصال به معبود فراهم می‌سازد. از آنجایی که اسلام، دین میانه‌رویی است و با تفکیک فرد و گوشه‌گیری از جامعه مخالف است، سالک راه حق را کسی می‌داند که در بطن جامعه آلوده نگردد و به مسئولیت‌ها و وظایف اجتماعی عمل کند و در عین حال بتواند به جنبه باطنی خلوت اهتمام ورزد که زمینه‌ساز مقام و منزل مراقبه است.
خلوت از امور بنیادین و ارکان سیر و سلوک و دوری از خلق است تا انقطاع و جمعیت خاطر برای سالک میسر گردد. عارفان فواید بسیاری برای خلوت‌نشینی بر شمرده‌اند. در قرآن به بیان فواید خلوت کردن در دل شب اشاره شده و این‌که بیداری در شب بهتر و استوارتر است؛ چراکه در طول روز تمرکز و فرصت کافی برای خلوت وجود ندارد:
«اِنَّ نَاشِئَهِ الَلیلِ هِیَ اَشَدُّ وَطاً وَاَقوَمَ قِیلَا اِن لَکَ فِی النَّهارِ سَبحًا طَوِیلًا وَ اذکُرُ اسمِ رَبِّکَ وَ تَبَتَّل اِلَیهِ تَبتِیلَا؛(

321- خلوت در عرفان اسلامی

خلوت حصار عبودیت و بنای سلوک راه دین و از آداب و ارکان سلوک در عرفان است که در قرآن، سیره پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ائمه اطهار (علیهم‌السلام) و عارفان بزرگ به عنوان یکی از عوامل مهم در پرورش روح و تهذیب نفس با عناوینی از جمله: عزلت ، چله نشینی، اعتکاف و. . . مطرح گردیده است.

 

«خلوت» برای سالک، بستری مناسب جهت رهایی از آشفتگی‌ها و تعلقات دنیوی ایجاد می‌کند، تا متوجه‌ عالم غیب و وحدت  گردد. از آن‌جا که دین اسلام دین میانه‌رویی است و با جدایی فرد از جامعه مخالف است، سالک حقیقی را کسی می‌داند که در بطن جامعه، آلوده نگردد، از این‌رو خلوت‌گزینی نادرست و به دور از مسئولیت‌های اجتماعی را مذموم می‌شمارد.