جوانی خدمت آقا ابو عبدالله الحسین علیه السلام رسید و گفت :
أنا رجلٌ عاصٍ و لاأصبِرُ عَنِ المَعصیَّهِ ، فَعِظنِی
من مردی گناهکارم و نمی توانم خود را در انجام گناهان باز دارم، مرا نصیحتی فرما.
فَقال علیه السلام:
«افعل خمسة اشیاء و اذنب ما شئت:
فاول ذلک: لا تاکل مِن رزق الله و اذنب ما شئت .
و الثانی: اخرج من ولایة الله و اذنب ما شئت .
و الثالث: اطلب موضعا لا یراک الله و اذنب ما شئت .
و الرابع: اذا جاء ملک الموت لیقبض روحک فادفعه عن نفسک و اذنب ما شئت .
و الخامس: اذا ادخلک مالک فی النار فلا تدخل فی النار و اذنب ما شئت.»
«پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه می خواهی گناه کن.
اول: روزی خدا را مخور و هر چه می خواهی گناه کن.
دوم: از حکومت خدا بیرون برو و هر چه می خواهی گناه کن.
سوم: جایی را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هر چه می خواهی گناه کن.
چهارم: وقتی عزرائیل برای گرفتن جان تو آمد او را از خود دفع کن و هر چه می خواهی گناه کن.
پنجم: زمانی که مالک دوزخ تو را به سوی آتش می برد در آتش وارد مشو و هر چه می خواهی گناه کن.»
لمعات الحسین (ع) ، علامه حسینی تهرانی ، صص 18 و 19
