1- امام حسین (ع) و حدیث اخلاقی ثمّ أذنب ما شئت (روش پند دادن گناهکاران)

جوانی خدمت آقا ابو عبدالله الحسین علیه السلام رسید و گفت :

  أنا رجلٌ عاصٍ و لاأصبِرُ عَنِ المَعصیَّهِ ، فَعِظنِی

 من مردی گناهکارم و نمی توانم خود را در انجام گناهان باز دارم، مرا نصیحتی فرما.

فَقال علیه السلام:

«افعل خمسة اشیاء و اذنب ما شئت:

 فاول ذلک: لا تاکل مِن رزق الله و اذنب ما شئت . 

و الثانی: اخرج من ولایة الله و اذنب ما شئت . 

و الثالث: اطلب موضعا لا یراک الله و اذنب ما شئت .

 و الرابع: اذا جاء ملک الموت لیقبض روحک فادفعه عن نفسک و اذنب ما شئت .

 و الخامس: اذا ادخلک مالک فی النار فلا تدخل فی النار و اذنب ما شئت.» 

«پنج کار را انجام بده و آنگاه هر چه می خواهی گناه کن.

اول: روزی خدا را مخور و هر چه می خواهی گناه کن.

دوم: از حکومت خدا بیرون برو و هر چه می خواهی گناه کن.

سوم: جایی را انتخاب کن تا خداوند تو را نبیند و هر چه می خواهی گناه کن.

چهارم: وقتی عزرائیل برای گرفتن جان تو آمد او را از خود دفع کن و هر چه می خواهی گناه کن.

پنجم: زمانی که مالک دوزخ تو را به سوی آتش می برد در آتش وارد مشو و هر چه می خواهی گناه کن.»

                                                                    لمعات الحسین (ع) ، علامه حسینی تهرانی ، صص 18 و 19