اخلاق شکرگزاری
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یکی از فضیلت‌های فراموش شده که بی‌توجهی یا کم‌توجهی به آن آثار و تبعات دنیوی و اخروی فراوانی برای فرد و جامعه دارد، فضیلت «شکر» و «شکرگزاری» است. قرآن کریم می‌فرماید خدای متعال این حقیقت را اعلام کرده است که: «وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُمْ وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابی لَشَدید» (ابراهیم، ۷)
آیت‌الله شاه‌آبادی می‌فرمودند:
«شکر از صفات ربوبیت است؛ چنانچه فرمود قرآن مجید:«وَ اللَّهُ شَکُورٌ حَلِیمٌ» که به موهبت به بندگان خود مرحمت فرموده تا متخلق به اخلاق او گردند.»
مع الاسف دست‌های مرئی و نامرئی فراوانی در کار است که عامدانه یا غافلانه با بالا بردن سطح توقعات و طلبکاری‌های اجتماعی این فضیلت را در جامعه ما کمرنگ کنند.
