198- آداب اخلاقی آموختن: خوب گوش دادن
|
آدمى فربه شود از راه گوش |
جانور فربه شود از حلق و نوش |
|
یکى از آدابى که رعایت آن براى هر کسى، به ویژه دانشجویان لازم است، هنر خوب گوش دادن به سخنان استاد است. این موضوع نه تنها ادب شاگرد در برابر استاد را نشان مى دهد، بلکه راهى است براى بهره مندى بیشتر و بهتر دانشجویان از محضر استادان. امام على علیه السلام، در این باره مى فرماید:
زمانى که نزد دانشمندى نشستى، پس، بر شنیدن نسبت به گفتن حریصتر باش و خوب گوش دادن را بیاموز همانگونه که خوب گفتن را مى آموزى و سخن هیچ کس را قطع نکن.[1]
شنونده خوب کسى است که: اولًا، در سخنان گوینده خوب دقت کند و به تعبیر دیگر، براى «ادراک» آمادگى کافى را داشته باشد؛ ثانیاً، بردبار و شکیبا بوده و احساس خستگى نکند؛ ثالثاً، بتواند میان نکات اصلى گفتار گوینده و شاخ و برگ هاى آن تفکیک نماید، مثلًا مناقشه در مثال نکند و به لُبّ سخن توجه کند.[2]
